«Ξεκίνησε με πάρα πολύ καλές προοπτικές, πρώτος δίσκος αν θυμάμαι τραγούδια ελληνόφωνα της κάτω Ιταλίας και μετά δυο σερί με δικά της κομμάτια ανάμεσα στα οποία υπήρχε αξιόλογο υλικό και μετά χάθηκε από το προσκήνιο. Δεν ξέρω αν αυτά τα ταχυδακτυλουργικά γίνονται και στη δισκογραφία του υπόλοιπου κόσμου, να βγαίνει ένας καλλιτέχνης, να δείχνει πως θα μας απασχολήσει σοβαρά και μετά να μη θυμόμαστε ούτε το όνομά του. Πάντως εδώ συμβαίνει πάρα πολύ συχνά…». Ο λόγος για τη Μελίνα Τανάγρη, όπως τη σκιαγράφησε η δημοσιογράφος Στέλλα Βλαχογιάννη στο «Ιατρείον ασμάτων» της.
Η Μελίνα Τανάγρη μέσα στη χρονιά που πέρασε επανέκαμψε στο δισκογραφικό προσκήνιο μ’ ένα «Διπλό κλικ», όπως τιτλοφορείται η νέα της δουλειά. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο είχε γίνει αισθητή η απουσία της, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η ίδια παραμένει μια γοητευτική τραγουδοποιός, κυρίως λόγω της ιδιαίτερης στιχουργικής της γραφής. Θα ’λεγα πως τα τραγούδια της, από το «Όλα μπερδεύονται γλυκά» (1986), τα «Βυζάκια έξω, λοιπόν» (1987), τη «Μελίνα απ’ το μέλι» (1989), το δίσκο «Στον κήπο» (1992) και τα πιο πρόσφατα «Κόντρα καρδιάς» (1999) και «Το ’χεις» (2001) κάθε φορά γράφονταν για να «υποστηρίξουν» τους στίχους της. Χωρίς να εξελίξει σημαντικά τη μουσική της ταυτότητα, η Μελίνα Τανάγρη κατάφερε μέσα στα χρόνια να διαχειριστεί αξιοπρεπώς τον εσωτερικό της μονόλογο στα τραγούδια που έγραψε και ηχογράφησε. Είχε πράγματα να πει κι αυτό φάνηκε…
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως τραγουδίστρια δίπλα στο Διονύση Σαββόπουλο, στην παράσταση «Αχαρνής», εν έτει 1977. Ευτυχώς για κείνη, το 2006 την ανέλαβε ο Σταμάτης Κραουνάκης και παρουσίασε μαζί της, στη μουσική σκηνή «Αθηναΐδα», την παράσταση «Τα λόγια της αγάπης». Πέρασε και από το «Σείριο» του Μάνου Χατζιδάκι η Μελίνα Τανάγρη και με τη φωνή της στο διπλό δίσκο «Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά» έχουν καταγραφεί τα τραγούδια «Θανατηφόρος πυρετός» κι «Άσε με εδώ», αμφότερα από το δίσκο της «Βυζάκια έξω, λοιπόν». Η ίδια λέει σχετικά: «Ο Σαββόπουλος και ο Χατζιδάκις ήταν οι πιο καθοριστικές συναντήσεις στη δική μου περίπτωση. Ο Σαββόπουλος, παίρνοντας την ιδέα από τον Μπομπ Ντύλαν, μας έμαθε ότι δεν χρειάζεται να είσαι σπουδαγμένος μουσικός για να εκφραστείς λυρικά. Μπορείς να το πεις και απλά, μόνο με μια κιθάρα. Έκανε τομή σε αυτό το πράγμα. Με τον Χατζιδάκι συγγενεύω πολύ λιγότερο, επειδή δεν είμαι καθαρόαιμη μουσικός, αλλά υπήρξε πολύ καθοριστικός για εμένα. Έχω πολλές επιρροές, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ό,τι μας αρέσει και μας αγγίζει είναι συγγενικό» (περιοδικό «Ως 3» - Σεπτέμβριος 2009).
Ο προηγούμενος δίσκος της Μελίνας Τανάγρη, με τίτλο «Το ‘χεις», είχε κυκλοφορήσει από τη «Nitro music», μια εταιρεία που λίγο καιρό μετά την ίδρυσή της έκλεισε κι έτσι οι παραγωγές που είχαν εκδοθεί, ανάμεσά τους και το cd της Τανάγρη, έμειναν στα αζήτητα. Τώρα, στο «Διπλό κλικ» συναντιέται με δύο νέα παιδιά, τον Ιάσονα Γρηγορίου και το Γιάννη «Loud» Πετειναρά («Δίδυμο»). «Ήταν μια ωραία κατάσταση γιατί τους έδινα εγώ ένα κομμάτι και το συμπλήρωναν εκείνοι. Ό,τι σκάλωμα υπήρξε -γιατί υπήρξε, αφού ανήκουμε σε άλλους κόσμους, ακόμη και ηλικιακά- μας βγήκε σε καλό. Γιατί υπήρχε ένα φρένο και από τις δύο πλευρές. Δεν το παρακάναμε σε κάτι...», ανέφερε για τη συνεργασία της με το «Δίδυμο» η Μελίνα Τανάγρη σε συνέντευξή της στα «Νέα» τον περασμένο Αύγουστο. Και συνέχισε: «Είχα μπόλικα κομμάτια στο συρτάρι -από αυτά που ακούσατε και στον δίσκο-, αλλά έλεγα πού να ξαναμπαίνω τώρα, άσ’ το. Τα παιδιά με ξύπνησαν. Μου μετέδωσαν διάθεση…».
Ο ήχος των τραγουδιών, με κυρίαρχη τη χιπ χοπ διάθεση, έχει μια δυναμική, αλλά και μια ομοιομορφία που τις περισσότερες φορές γίνεται αφόρητα μονότονη και κουραστική. Μπορεί τα δυο νεαρά αγόρια να κινητοποίησαν τη συμπαθέστατη τραγουδοποιό για να ξαναμπεί στη δισκογραφική διαδικασία, αλλά όταν από τον καλλιτέχνη απουσιάζει και το εσωτερικό ερέθισμα… Προσωπικά, θα προτιμούσα ν’ ακούσω καινούργιο υλικό με την παλιά δοκιμασμένη συνταγή των τραγουδιών της Τανάγρη κι όχι το συνονθύλευμα που παρουσίασε αυτή τη φορά.
Το «κλικ» δεν έγινε…
Η Μελίνα Τανάγρη μέσα στη χρονιά που πέρασε επανέκαμψε στο δισκογραφικό προσκήνιο μ’ ένα «Διπλό κλικ», όπως τιτλοφορείται η νέα της δουλειά. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο είχε γίνει αισθητή η απουσία της, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η ίδια παραμένει μια γοητευτική τραγουδοποιός, κυρίως λόγω της ιδιαίτερης στιχουργικής της γραφής. Θα ’λεγα πως τα τραγούδια της, από το «Όλα μπερδεύονται γλυκά» (1986), τα «Βυζάκια έξω, λοιπόν» (1987), τη «Μελίνα απ’ το μέλι» (1989), το δίσκο «Στον κήπο» (1992) και τα πιο πρόσφατα «Κόντρα καρδιάς» (1999) και «Το ’χεις» (2001) κάθε φορά γράφονταν για να «υποστηρίξουν» τους στίχους της. Χωρίς να εξελίξει σημαντικά τη μουσική της ταυτότητα, η Μελίνα Τανάγρη κατάφερε μέσα στα χρόνια να διαχειριστεί αξιοπρεπώς τον εσωτερικό της μονόλογο στα τραγούδια που έγραψε και ηχογράφησε. Είχε πράγματα να πει κι αυτό φάνηκε…
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως τραγουδίστρια δίπλα στο Διονύση Σαββόπουλο, στην παράσταση «Αχαρνής», εν έτει 1977. Ευτυχώς για κείνη, το 2006 την ανέλαβε ο Σταμάτης Κραουνάκης και παρουσίασε μαζί της, στη μουσική σκηνή «Αθηναΐδα», την παράσταση «Τα λόγια της αγάπης». Πέρασε και από το «Σείριο» του Μάνου Χατζιδάκι η Μελίνα Τανάγρη και με τη φωνή της στο διπλό δίσκο «Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά» έχουν καταγραφεί τα τραγούδια «Θανατηφόρος πυρετός» κι «Άσε με εδώ», αμφότερα από το δίσκο της «Βυζάκια έξω, λοιπόν». Η ίδια λέει σχετικά: «Ο Σαββόπουλος και ο Χατζιδάκις ήταν οι πιο καθοριστικές συναντήσεις στη δική μου περίπτωση. Ο Σαββόπουλος, παίρνοντας την ιδέα από τον Μπομπ Ντύλαν, μας έμαθε ότι δεν χρειάζεται να είσαι σπουδαγμένος μουσικός για να εκφραστείς λυρικά. Μπορείς να το πεις και απλά, μόνο με μια κιθάρα. Έκανε τομή σε αυτό το πράγμα. Με τον Χατζιδάκι συγγενεύω πολύ λιγότερο, επειδή δεν είμαι καθαρόαιμη μουσικός, αλλά υπήρξε πολύ καθοριστικός για εμένα. Έχω πολλές επιρροές, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ό,τι μας αρέσει και μας αγγίζει είναι συγγενικό» (περιοδικό «Ως 3» - Σεπτέμβριος 2009).
Ο προηγούμενος δίσκος της Μελίνας Τανάγρη, με τίτλο «Το ‘χεις», είχε κυκλοφορήσει από τη «Nitro music», μια εταιρεία που λίγο καιρό μετά την ίδρυσή της έκλεισε κι έτσι οι παραγωγές που είχαν εκδοθεί, ανάμεσά τους και το cd της Τανάγρη, έμειναν στα αζήτητα. Τώρα, στο «Διπλό κλικ» συναντιέται με δύο νέα παιδιά, τον Ιάσονα Γρηγορίου και το Γιάννη «Loud» Πετειναρά («Δίδυμο»). «Ήταν μια ωραία κατάσταση γιατί τους έδινα εγώ ένα κομμάτι και το συμπλήρωναν εκείνοι. Ό,τι σκάλωμα υπήρξε -γιατί υπήρξε, αφού ανήκουμε σε άλλους κόσμους, ακόμη και ηλικιακά- μας βγήκε σε καλό. Γιατί υπήρχε ένα φρένο και από τις δύο πλευρές. Δεν το παρακάναμε σε κάτι...», ανέφερε για τη συνεργασία της με το «Δίδυμο» η Μελίνα Τανάγρη σε συνέντευξή της στα «Νέα» τον περασμένο Αύγουστο. Και συνέχισε: «Είχα μπόλικα κομμάτια στο συρτάρι -από αυτά που ακούσατε και στον δίσκο-, αλλά έλεγα πού να ξαναμπαίνω τώρα, άσ’ το. Τα παιδιά με ξύπνησαν. Μου μετέδωσαν διάθεση…».
Ο ήχος των τραγουδιών, με κυρίαρχη τη χιπ χοπ διάθεση, έχει μια δυναμική, αλλά και μια ομοιομορφία που τις περισσότερες φορές γίνεται αφόρητα μονότονη και κουραστική. Μπορεί τα δυο νεαρά αγόρια να κινητοποίησαν τη συμπαθέστατη τραγουδοποιό για να ξαναμπεί στη δισκογραφική διαδικασία, αλλά όταν από τον καλλιτέχνη απουσιάζει και το εσωτερικό ερέθισμα… Προσωπικά, θα προτιμούσα ν’ ακούσω καινούργιο υλικό με την παλιά δοκιμασμένη συνταγή των τραγουδιών της Τανάγρη κι όχι το συνονθύλευμα που παρουσίασε αυτή τη φορά.
Το «κλικ» δεν έγινε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου